Papillomen op de schaamlippen is een nogal delicaat probleem dat ontevredenheid met zichzelf en een afname van de kwaliteit van het seksuele leven veroorzaakt. Ze zijn moeilijk te verbergen, ze kunnen ongemak veroorzaken tijdens de geslachtsgemeenschap, dus papillomen moeten worden verwijderd. Bovendien kunnen in sommige gevallen gezwellen op de geslachtsdelen bij vrouwen een gevaarlijk risico vormen op het ontwikkelen van kanker.
Redenen voor de vorming van papillomen
Papillomen op de schaamlippen of genitale wratten zijn een gevolg van infectie met het humaan papillomavirus. In totaal zijn er meer dan 100 stammen van dit virus, die verschillen in het type neoplasmata en de mate van risico op het ontwikkelen van oncologie.
Het virus komt het lichaam voornamelijk binnen via seksueel contact tegen de achtergrond van een afname van de immuniteit. Tegelijkertijd heeft een man die een vrouw heeft besmet mogelijk geen zichtbare tekenen van de aanwezigheid van het virus, omdat papillomen bij mannen niet altijd op de huid verschijnen.
Een afname van de immuniteit treedt op tegen de achtergrond van recent overgedragen infectieziekten, een gebrek aan vitamines of chronische stress. Papillomen op de schaamlippen kunnen worden veroorzaakt door een afname van de lokale immuniteit als gevolg van verschillende ontstekings- en infectieziekten van de geslachtsorganen, waaronder spruw en bacteriële vaginose. Tegelijkertijd is het voor infectie voldoende om producten voor persoonlijke hygiëne van anderen te gebruiken, zodat na een tijdje onesthetische gezwellen op de schaamlippen verschijnen.
Dus, ondanks het feit dat het virus van de ene persoon op de andere wordt overgedragen, zijn de redenen voor het verschijnen van papillomen op de schaamlippen bij vrouwen als volgt:
- verminderde immuniteit na ARVI, longontsteking, griep of tonsillitis;
- vaginale infecties;
- niet-naleving van persoonlijke hygiëne;
- spanning;
- onevenwichtige voeding;
- de aanwezigheid van een chronische infectiehaard in het lichaam;
- promiscue seks.
Al deze factoren leiden tot een afname van de immuniteit, zowel algemeen als lokaal. Als gevolg hiervan wordt het lichaam vatbaar voor verschillende negatieve invloeden en kan het het humaan papillomavirus niet weerstaan.
Heel vaak manifesteert het virus zich niet, beperkt door menselijke immuniteit. Dit is alleen waar als de persoon volledig gezond is. Dan kan het virus lange tijd asymptomatisch in het lichaam zijn. De vorming van papillomen zal optreden tegen de achtergrond van een afname van de immuniteit. Als dit de komende jaren niet gebeurt, kan het lichaam het virus op eigen kracht het hoofd bieden, maar zelfgenezing duurt meestal minimaal 18 maanden.
Hoe zien papillomen op de geslachtsdelen eruit?
Hoe de infectie op de schaamlippen van een vrouw zich manifesteert, hangt af van verschillende factoren:
- soort virus;
- de concentratie van het virus in het lichaam;
- lokalisatie van gezwellen.
De vorming van papillomen op de kleine schaamlippen wordt veroorzaakt door de invloed van oncogene of conditioneel oncogene virusstammen (16, 18, 31, 32, 45 en andere typen). Het is gemakkelijk te begrijpen hoe dergelijke papillomen op de schaamlippen eruitzien, wetende wat condyloma is. Dit zijn kleine papillen met gekartelde randen die boven het oppervlak van het slijmvlies uitsteken. Ze verschillen meestal niet van kleur, of zijn iets lichter dan slijmvliezen. De manifestaties van het papillomavirus op de schaamlippen, die de ontwikkeling van genitale wratten veroorzaken, kunnen zich verspreiden naar het perineum, de vulva en de vagina van een vrouw.
Condylomen worden altijd alleen op de slijmvliezen gevormd. Papillomen op de binnenste schaamlippen bij vrouwen verschijnen niet, ze worden alleen gevormd in gebieden met een dunne opperhuid.
Papillomen zijn kleine balletjes op het been die boven de huid uitsteken. Ze hebben gladde randen van de juiste vorm, kunnen iets lichter of donkerder zijn dan de rest van de huid. Wanneer ingedrukt, doen de papillomen op de schaamlippen geen pijn, onder de vingers voelt de homogene structuur van de groei. Dit type neoplasma verschijnt in de liesplooien en op de grote schaamlippen.
Bijna alle bekende methoden worden gebruikt om papillomen op de schaamlippen te verwijderen, omdat het risico op brandwonden of diepe schade aan de opperhuid minimaal is. Behandeling van papillomen op de kleine schaamlippen wordt op een uitgebreide manier uitgevoerd, omdat dergelijke gezwellen potentieel gevaarlijk zijn.
Wratten kunnen zich vormen in de volgende gebieden:
- kleine schaamlippen;
- vulva;
- vagina;
- Baarmoederhals;
- anale opening;
- Kruis;
- urinebuis.
De foto van papilloma op de schaamlippen verschilt niet van de afbeeldingen van gezwellen op andere delen van het lichaam, terwijl papillomen of condylomen in de vagina en vagina op zichzelf moeilijk op te merken zijn.
De vorming van papilloma op de schaamlippen tijdens de zwangerschap gaat gepaard met een afname van de immuniteit. In dit geval speelt de tijdige behandeling van de gevolgen van HPV een belangrijke rol, anders bestaat het risico op infectie van het kind tijdens het passeren van het geboortekanaal.
Waarom zijn papillomen gevaarlijk?
Seksueel contact en het humaan papillomavirus op de schaamlippen bij vrouwen zijn direct gerelateerd. Ten eerste bestaat bij contact met het aangetaste slijmvlies het risico dat het virus wordt overgedragen op de seksuele partner. Ten tweede kunnen papillomen en condylomen door wrijving tijdens geslachtsgemeenschap worden beschadigd, wat gepaard gaat met pijn. Er is een risico op infectie met papilloma, terwijl het ontstoken raakt en kan beginnen te degenereren tot kanker.
Er zijn gevallen waarin een vrouw als gevolg van herhaalde verwondingen een enorm papilloma op de grote schaamlippen heeft. Geen enkele vrouw is verzekerd tegen een dergelijk risico. Grote gezwellen zijn erg gevaarlijk en moeten eerst worden verwijderd.
Papilloma op het slijmvlies van de kleine schaamlippen en in de vagina kan leiden tot de ontwikkeling van baarmoederhalskanker. Dit komt door de activiteit van het papillomavirus, die zich manifesteert door overmatige deling van epitheelcellen op de kleine schaamlippen en andere delen van het slijmvlies. In dit geval ontwikkelt de schade aan de cellen van de baarmoederhals zich in verschillende stadia. Eerst wordt er erosie gevormd door HPV op de schaamlippen, daarna verandert het in dysplasie, wat een precancereuze aandoening is. Gebrek aan tijdige behandeling van dysplasie leidt tot de ontwikkeling van baarmoederhalskanker.
Het moet duidelijk zijn dat eventuele papillomen op het slijmvlies van de schaamlippen een potentieel gevaar vormen. Het papilloma zelf kan degenereren tot kanker en niet alleen cervicale oncologie veroorzaken. Tekenen van kwaadaardig papilloma zijn een toename van de groei, pijn en jeuk, afscheiding met een onaangename geur uit het lichaam van de groei en zwart worden van de huid van het getroffen gebied. Als u dergelijke symptomen opmerkt, moet u zo snel mogelijk een arts raadplegen - een oncoloog, gynaecoloog of dermatoveneroloog.
Behandeling en verwijdering van papillomen
Hoe papillomen op de schaamlippen te behandelen, hangt af van hun aantal en grootte. Het wordt aanbevolen om geen zelfmedicatie te geven, maar een arts te raadplegen die u in detail zal vertellen wat u moet doen om papillomen op de schaamlippen te verwijderen en te voorkomen.
Om zich te ontdoen van papillomen op de schaamlippen moet consistent zijn. Eerst wordt de activiteit van het virus onderdrukt, vervolgens wordt de groei zelf verwijderd en wordt, indien nodig, immunostimulerende therapie uitgevoerd. Om de volgorde van de behandeling nauwkeurig te bepalen, moet een PCR-analyse worden uitgevoerd, die de mate van activiteit en concentratie van het virus laat zien, en waarmee u ook de stam ervan kunt bepalen.
Als een vrouw een potentieel gevaarlijke stam van het virus blijkt te hebben, 16 of 18 jaar, is een complexe therapie nodig. In dit geval wordt elk verwijderd papilloma verzonden voor histologische analyse en wordt een volledig onderzoek van de baarmoederhals uitgevoerd op veranderingen in het epitheel.
Hoe papillomen op de schaamlippen te verwijderen, hangt af van de exacte locatie. Huidneoplasmata worden op elke beschikbare manier verwijderd - van chirurgisch tot folk. Dit komt door het feit dat de huid van de grote schaamlippen dik genoeg is, zodat er zelden complicaties zijn na verwijdering. Het is eerlijk om te zeggen dat de formaties op de grote schaamlippen in de meeste gevallen geen gevaar voor de gezondheid vormen en geen kanker veroorzaken.
Verwijdering van genitale wratten op de slijmvliezen wordt uitgevoerd met behulp van laserblootstelling of de radiogolfmethode. Deze twee methoden worden als de meest zachte beschouwd, terwijl ze de bloedvaten die de groei voeden niet verstoppen, dus het risico op bloedingen is minimaal. Bij het verwijderen van neoplasmata uit de baarmoederhals of vagina, is een histologische analyse vereist om het begin van het pathologische proces uit te sluiten.
Raadpleeg uw arts over het verwijderen van papillomen op de schaamlippen. Als de analyse een hoge concentratie van het virus in het lichaam aantoont, bestaat er een risico op hervorming van genitale wratten, daarom wordt een complexe therapie uitgevoerd, waaronder drie fasen.
- Na het bepalen van de stam van het virus, krijgt de vrouw antivirale en immunomodulerende therapie voorgeschreven. Dit is nodig om het virus te onderdrukken en het risico op hervorming van papillomen te minimaliseren.
- Na medicamenteuze behandeling, die gemiddeld enkele weken duurt, worden papillomen verwijderd volgens de methode die is geselecteerd en overeengekomen met de arts. Laserverwijdering of radiogolfmethode wordt aanbevolen.
- Enige tijd na het verwijderen van de gezwellen moet de analyse worden herhaald. Als de concentratie van het virus nog steeds hoog is, wordt een tweede medicamenteuze behandeling voorgeschreven.
De medicijnen die worden gebruikt om papillomen te behandelen, zijn verkrijgbaar in de vorm van tabletten en zalven. Antivirale zalven met immunomodulerende eigenschappen worden aanbevolen voor de behandeling van papillomen op de huid. Als de gezwellen op de slijmvliezen verschijnen, is het innemen van pillen aangewezen.
In de regel geneest het lichaam na het verwijderen van papillomen en medicamenteuze behandeling vanzelf na een paar maanden of jaren. Om de hervorming van papillomen te voorkomen, moet een vrouw de hygiëneregels volgen, haar eigen immuniteit behouden en onbeschermde geslachtsgemeenschap vermijden.